Rekonstrukcja zabudowań historycznych

W Pałac Minoga szczególnie dbamy o szacunek do historii i tradycji. W 2020 roku rekonstrukcji poddawane były historyczne zabudowania, które jeszcze niedawno były ruinami. Była to niezwykle trudna, żmudna praca, ale przyniosła wspaniałe efekty.

 

Brama Północna

Ogromną metamorfozę przeszła Brama Północna - pozostałość renesansowego dworu obronnego. Misternie zrekonstruowana odzyskała swój dawny blask i czterospadowy dach. 

Późnorenesansowa, datowana na 1686 r., przebudowana w XVIII w. W przejeździe bramy zachowano oryginalne kamienne odboje, kute haki po niezachowanych wrotach oraz gniazdo po belce przesuwy. Jest to jedyna zachowana brama z 5 niegdyś istniejących. Oryginalnie brama była tynkowana, po renowacji pozostała kamienna, by podkreślić jej wyjątkowość i historię. 

 

Historia

 
1357 r.  Wzmiankowany właściciel Minogi – rycerz Klemens
XV w. Właściciele: Janusz h. Nowina
XVI w. Dobrze rozwinięta gospodarka folwarczna; szlachecka sadyba; wzmiankowane imiona z rodu Nowina np. córka właściciela Minogi Adama h. Nowina - żona znanego do dziś restauratora Mikołaja Wierzynka
1630 r. Powstanie bramy; posiadłość otacza kamienny mur
1653 r. Napad rozbójników na dwór, śmierć doktorowej Wojnickiej, trzech kobiet, pana Żmijewskiego i zięcia pani Wojnickiej. Kradzież licznych klejnotów, sreber, pieniędzy
XVII/XVIII w. Minoga przechodzi w posiadanie Jana Lanckorońskiego z Brzezia, burgrabiego zamku krakowskiego
1737 r. Kolejny właściciel Minogi Antoni Felicjan Szembek, podkomorzy generalny krakowski, funduje murowany kościół parafialny w Minodze, który można podziwiać do dziś
  Kolejno Minoga przechodzi w ręce Izydora Szembeka - starościca brzesko-kujawskiego, a następnie źródła wskazują, że dobra w Minodze przekazane zostają Jędrzejowi z Kozielska Ogińskiemu, referendarzowi Księstwa Litewskiego. Następuje sprzedaż Minogi przez Jędrzeja z Kozielska Ogińskiego oraz jego żonę Paulę z Szembeków Ogińską Franciszkowi Xaweremu Puszetowi, staroście duninowskiemu oraz jego żonie Wiktorii z hr. Załuskich.
1839 r. Stanisław Puszet (zapewne syn Franciszka Xawerego) sprzedaje Minogę Franciszkowi Wężykowi, kasztelanowi Królestwa Polskiego, literatowi i politykowi. Franciszek Wężyk traktuje Minogę jako letnią rezydencję
1859 r. Franciszek Wężyk przekazuje Minogę synowi Teofilowi, który zleca znanemu krakowskiemu architektowi Filipowi Pokutyńskiemu opracowanie projektu przebudowy dworu na pałac w stylu neorenesansowym. Na podstawie tegoż projektu powstaje obecna bryła pałacu w stylu włoskiej letniej willi podmiejskiej (znanej jako villa medici, willa Medyceuszów).    
1887 r. Po śmierci Teofila dobra w Minodze przechodzą na Zofię z Wężyków Borowską i jej męża Skarbek-Borowskiego. Z końca XIX w. pochodzi informacja o przebudowie klatki schodowej, zmianie dekoracji jadalni i budowie nowego spichlerza.
I Wojna Światowa Umyślne podpalenie, ogień trawi większość stodół
1919 r. Józef Skarbek Borowski zakłada hodowlę koni rasowych
1928 r. Kryzys gospodarczy, początek parcelacji folwarku, wyprowadzanie majątku z długów przerywa II Wojna Światowa
1939 r. Wacław Skarbek-Borowski bierze udział w kampanii wrześniowej, zbiega z niewoli niemieckiej i prowadzi majątek podczas okupacji hitlerowskiej
1945 r. Represje zmuszają właścicieli Minogi do opuszczenia kraju, mogą zabrać tylko rzeczy osobiste
1946 r.  Wystawienie budynku na prawie 50-letni okres grabieży i dewastacji: kradzieże cennych elementów i kominków, zmiana parku w boisko sportowe, wycinka zabytkowych drzew, przeprowadzenie drogi przez podjazd z gazonem, wyburzenie zabudowań gospodarczych, likwidacja stawów rybnych
1977 r. Przejęcie dworu przez Hutnicze Przedsiębiorstwo Remontowe, Zakład Remontów Hutniczych w Nowej Hucie w Krakowie na ośrodek rekreacyjno –  reprezentacyjny, bez powodzenia
XXI w. Rodzina Borowskich odzyskuje prawo do majątku
2002 r. Zakup majątku przez właścicieli prywatnych, szereg prac rewaloryzacyjnych
2011 r. Zakup majątku przez obecnych właścicieli, dalsze prace restauratorskie i modernizacyjne

 

 

 

Zespół  Pałacowo - Parkowy z XIII wieku. Pierwsza wzmianka o Minodze pojawiła się w 1257 r., gdy nadana Klaryskom ze Skały przez księcia Bolesława Wstydliwego w XII wieku części wsi Minoga przechodzi w ręce rycerskiego rodu Nowińczyków, następnie Minoskich.

Galeria

+48 534 904 027